Arifiye Köy Enstitüsünün ilk mezunlarından olan Mahmut Hoca, kendisi ile birlikte mezun olan 8 kişiden hayatta kalan son öğretmendi. 99 yaşında hayatını kaybeden Mahmut Uçar, yarım asra yakın eğitimcilik hayatı süresince değişen eğitim sistemlerine, müfredatlara, sonrasında da dijitalleşen nesle tanıklık etti. Uçar, enstitüde aldığı marangozluk eğitimi yanı sıra yıllarca cilt kalıplama işi de yaptı.
Oğlu Fatih Uçar, babasının son nefesini verene kadar insanlara bir şeyler öğretme azminin sürdüğünü söyleyerek, "Babam Düzce'nin hayattaki en eski öğretmeniydi. Öğretmenlik görevine Konuralp’te 1944 yılında başladı. 33 yıl görev yaptıktan sonra 1977 yılında emekli oldu. Kendisi Arifiye Köy Enstitüsü mezunu. Arifiye'nin tarihini yazan bir yazar ile görüştüler. Babam okulu anlattı. Yazar bazı şeyleri yanlış yazdığını fark etti. Onlar her şeyi yaşayarak öğrenmişler. Onlar eğitime çok önem veren bir nesil olarak yetişmişler. Babamın emsallerinden merhum Necdet Varol Atatürk İlkokulu başöğretmeniydi. İkisi de çok değerli insanlardı. Babam son nefesini verene kadar bir şeyler öğretmeye çalıştı. Ölümünün en büyük nedenlerinden biri kitap okuyamamasıydı. Yaşı ilerlediği için gazete ve kitap okuyamıyordu” dedi.
Mahmut Uçar’ın cenazesi Hamidiye Mahallesi’ndeki evinden alınarak Konuralp Merkez Camisi'nde ikindi namazını müteakip kılınan cenaze namazının ardından Konuralp’teki Aile Mezarlığına defnedildi.
