-Özel Haber-
Zonguldak’ın Elvanpazarcık Beldesi’nde yaşayan 90 yaşındaki Hüseyin Özfidan, 16 yaşındayken Türkiye Taşkömürü Kurumu (TTK) Dilaver İşletmesi’nde maden işçisi olarak çalışmaya başladı. 16 yaşında girdiği maden ocağında 25 yıl çalışan Hüseyin Özfidan; “16 yaşında girdim madene, çalıştık, çalıştık. 25 sene sonra da emekli olduk. Biraz nakliyatta çalıştım, ondan sonra ayağa girdim. Ayak zor tabi. Tırnaklarınla yırtınıyorsun.” diyerek sözlerine başladı.
“MADENDEKİ ZORLUĞU KAPATTIK… ZORLUĞU ARAMADIK”
Maden ocağında çalışmaya başladığı dönemde adeta çocuk yaşta olan ancak; zorluğu düşünmeyen Hüseyin Özfidan; “Biz o zorluğu kapattık.Zorluğu aramadık. İş buldum diye sevindim. Kıtlık var,işsizlik var.” diye konuştu.
24 SAAT GÖÇÜK ALTINDA KALDI
6 çocuk sahibi olan ve eşini de geçtiğimiz yıllarda kaybeden Hüseyin Özfidan, kömür üretiminin yoğun olduğu günlerden birinde ise göçük altında kaldı. Göçükte 1 gece boyunca kalan ve sağ olarak kurtulan Özfidan; “Bir gün bir gece kömür altında kaldım. Kimse yoktu, ayağı temizliyordum. Kendim geliyordum. Kömürleri temizleye temizleye dibe kadar geldim. Ayağın yarısına geldim, yukarıdan bir ses geldi. o güldürtü ile domuz damının arkasına saklandım. Yukarıdan aşağı kömür doldu, ben de domuz damının arkasında kaldım. 1 gün 1 geceyi orada geçirdim.” dedi.
“BEN ONLARI DUYUYORUM AMA; ONLAR BENİ DUYMUYOR”
Göçükten kurtarıldığı anları da anlatan Özfidan; “Pavyonda ranzanın üstünde yaşlı bir adam yatıyordu. Kahveye gelmiş, Hüseyin bu gece yatağında yoktu demiş. Oradan köylülerimiz, arkadaşlarımız ocağın önüne gelmişler, müessesenin idari amirine danışmışlar. Ondan sonra başlamışlar beni aramaya. İleriden ses geliyor ama; onlar benim sesimi duymuyorlar. Kalabalıklar,ben duyuyorum. Bir süre sonra orada beni buldular. Ayağı boşalttılar, oradan çıktım.” diye konuştu.
“YORULMUŞSUN, ÖLMÜŞSÜN KİMİN UMURUNDA?”
24 saatin ardından kurtarılan madenci Hüseyin Özfidan, 1 gün bile dinlenmeden yeniden kömür üretimi için işbaşına geçti. Önemli olanın kömür üretimi olduğunu söyleyen Özfidan; “Hemen çalışmaya başladım. Oradan çıktım, akşamına yine işe gittik. Senin zorluğun falan yok, o zaman sadece çalışmak var. Yorulmuşsun, ölmüşsün kimin umrunda? Yeterki kömür gelsin.” dedi.
“BANA BİR ŞEY SORAN YOKKİ…”
Çalışma hayatının bitmesinin ardından askerlik dönemi başlayan Hüseyin Özfidan, buradaki anılarını da aktardı. Maden işçisi olduğu öğrenilen Hüseyin Özfidan’a, başta komutanları olmak üzere asker arkadaşları özel ilgi gösterdi. O dönemde yaşadıklarını anlatan Özfidan; “Bir gün öğle yemeği yedik. Baktım komutan ellerini yıkayacak, bende de maşrapa var. Eline su koyuyordum komutanın, dedi ki; ‘Hüseyin, sen yaşlı görünüyorsun’ buraya gelene kadar madende çalıştığımı söyledim. ‘Sen bana neden söylemiyorsun bunu’ dedi, ‘E ben kime ne söyleyeyim; bana bir şey soran yokki.’ dedim. Elimden su maşrapasını aldı, yere bıraktı. ‘Senin eline suyu ben dökeceğim’ dedi.
Bu zamana kadar gecikmemizin nedeni buydu. Kömür gelsin, kömür gelsin… O konuşmadan sonra komutanımla aramızda bir bağ oluştu. Bana şuradan kalk, şuraya otur demedi.” dedi.
90 yaşındaki KOAH hastası emekli maden işçisi Hüseyin Özfidan, zorluklarla geçirdiği yılların ardından memleketi Zonguldak Elvanpazarcık Beldesi’nde, gelini, çocukları ve torunları ile birlikte yaşamını sürdürüyor. Hüseyin dedemize; daha yaşayacağı nice sağlıklı yıllar diliyoruz…
ÖZEL HABER: Duygu ELMA ÖZFİDAN